Τί είναι η εκκολπωμάτωση;
Εκκολπωμάτωση είναι η δημιουργία εκκολπωμάτων στο τοίχωμα του παχέος εντέρου. Τα εκκολπώματα είναι μικρές προβολές του τοιχώματος του παχέος εντέρου, που μοιάζουν με θυλάκους, δηλαδή σακουλάκια ή μπαλονάκια.
Μπορεί να εμφανιστούν σε όλο το μήκος του πεπτικού σωλήνα, συχνότερα όμως αφορούν το σιγμοειδές (95%).
Στις δυτικές χώρες το 50% των ανθρώπων αναπτύσσουν εκκολπώματα.
Η εκκολπωμάτωση αφορά συνήθως άτομα μέσης και προχωρημένης ηλικίας και είναι τρεις φορές συχνότερη στις γυναίκες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, εμφανίζονται όλο και περισσότεροι νέοι με εκκολπώματα.
Τί δημιουργεί τα Εκκολπώματα;
Για τη δημιουργία τους ευθύνονται οι αυξημένες πιέσεις που αναπτύσσονται μέσα στον αυλό του εντέρου κατά το πέρασμα των κοπράνων και οι συσπάσεις του ίδιου του εντέρου σε ευένδοτα σημεία του τοιχώματος.
Προδιαθεσικοί παράγοντες στην ανάπτυξη εκκολπωμάτωσης είναι:
- Χρόνια Δυσκοιλιότητα
- Παχυσαρκία
- Μεγάλη ηλικία
- Κληρονομική προδιάθεση
- Πολιτιστικοί παράγοντες, ιδίως η δίαιτα, παίζουν σημαντικό ρόλο στην αιτιολογία της νόσου.
Τί μπορεί να προκαλέσει η Εκκολπωμάτωση;
Τα εκκολπώματα, συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα και μπορεί να αποκαλυφθούν τυχαία σε πιθανή εξέταση του παχέος εντέρου για άλλο λόγο. Μερικοί, ωστόσο, ασθενείς ενδέχεται να παραπονεθούν για ήπιες κράμπες, φουσκώματα ή δυσκοιλιότητα.
Ωστόσο, ένας στους πέντε ασθενείς που έχουν εκκολπωμάτωση θα περάσουν τουλάχιστον μία φορά κρίση εκκολπωματίτιδας. Ένα εκκόλπωμα μπορεί, επίσης, να προκαλέσει ρήξη ενός αγγείου του τοιχώματος του παχέος εντέρου και να προκαλέσει σοβαρή αιμορραγία.
Εκκολπωματίτιδα και πώς εξελίσσεται;
Εκκολπωματίτιδα ονομάζουμε τη φλεγμονή των εκκολπωμάτων. Στην περίπτωση αυτή, ο ασθενής εμφανίζει πόνο και ευαισθησία στην κοιλιά και πυρετό.
Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι: o εμετός, ο μετεωρισμός της κοιλιάς και η αναστολή αερίων και κοπράνων.
Βαριές και επίμονες εκκολπωματίτιδες μπορεί να οδηγήσουν σε ρήξη εκκολπωμάτων και διάτρηση του εντέρου, με αποτέλεσμα τη δημιουργία αποστήματος γύρω από το έντερο.
Όταν η ρήξη οδηγεί σε διαφυγή των κοπράνων μέσα στην κοιλιά προκαλείται βαριά περιτονίτιδα και ο ασθενής πρέπει να μεταφέρεται στο χειρουργείο επειγόντως.
Για το 25% περίπου των ασθενών που νοσηλεύονται για οξεία εκκολπωματίτιδα θα απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση.
Οι επανειλημμένες κρίσεις εκκολπωματίτιδας ενδέχεται να προκαλέσουν συρίγγιο, δηλαδή επικοινωνία του εντέρου με άλλα όργανα της κοιλιάς, ή στένωση και απόφραξη του εντέρου.
Εκκολπωματίτιδα: Διάγνωση & Αντιμετώπιση
Η διάγνωση της εκκολπωματικής νόσου, γίνεται με κολονοσκόπηση και αξονική τομογραφία κοιλίας.
Η οξεία εκκολπωματίτιδα είναι κατάσταση επείγουσα. Απαιτεί άμεση εκτίμηση από ιατρό, και ελέγχεται αρχικά με κλινική εξέταση. Ακολούθως ζητούνται αιματολογικές εξετάσεις και απεικονιστικός έλεγχος, για να τεθεί η διάγνωση και να καθοριστεί η βαρύτητα της νόσου.
Η αύξηση της ποσότητας των υγρών και των άπεπτων φυτικών ινών στη δίαιτα ελαττώνει τα συμπτώματα της εκκολπωμάτωσης και μειώνει σημαντικά τις επιπλοκές της.
Η αντιμετώπιση της εκκολπωματίτιδας γίνεται με χορήγηση κατάλληλων αντιβιοτικών και αναλγητικών και με προσωρινή δίαιτα. Η αιμορραγία, τις περισσότερες φορές, επισχέεται με συντηρητικά μέσα.
Εκκολπωματίτιδα: πότε γίνεται το χειρουργείο;
Χειρουργική επέμβαση επιβάλλεται κυρίως στις επιπλοκές της νόσου (συρίγγιο, στένωση, περιτονίτιδα), στους ασθενείς που εμφανίζουν συχνές υποτροπές (εκκολπωματίτιδες) και σε όσους δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική αντιμετώπιση της αιμορραγίας.
Στόχος είναι η αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος του εντέρου.