Τι είναι οι αιμορροΐδες;
Φυσιολογικά, αιμορροΐδες ονομάζουμε το φλεβικό δίκτυο που βρίσκεται στον υποβλεννογόνιο χιτώνα του ορθού και του πρωκτικού σωλήνα. Τα αγγεία αυτά με τον περιβάλλοντα χαλαρό συνδετικό ιστό σχηματίζουν «αγγειακά μαξιλάρια». Αυτά έχουν ως σκοπό την προστασία της περιοχής από τραυματισμό κατά τη δίοδο των κοπράνων και συμβάλλουν στην πρωκτική σύγκλειση σε κατάσταση ηρεμίας.
Οι αιμορροΐδες διακρίνονται σε εσωτερικές (πάνω από την οδοντωτή γραμμή) και εξωτερικές (κάτω από την οδοντωτή γραμμή).
Ειδη αιμορροΐδων
- Οι εξωτερικές αιμορροΐδες προβάλλουν κάτω από την οδοντωτή γραμμή και καλύπτονται από πρωκτικό δέρμα.
- Οι εσωτερικές αιμορροΐδες (κύριες) βρίσκονται πάνω από την οδοντωτή γραμμή και καλύπτονται από βλεννογόνο.
1ου Βαθμού
Ουδέποτε προπίπτουν απότον πρωκτικό δακτύλιο. Πρόκειται για απλές διευρύνσεις του αιμορροϊδικού πλέγματος. Μοναδικό σύμπτωμα η αιμορραγία.
2ου Βαθμού
Προπίπτουν από τον πρωκτικό δακτύλιο κατά την αφόδευση και ανατάσσονται μόνες τους (αυτόματα). Συνυπάρχει αιμορραγία, περιπρωκτική δυσφορία, κνησμός και εκροή βλέννης.
3ου Βαθμού
Προπίπτουν κατά την αφόδευση και για την ανάταξή τους απαιτούνται χειρισμοί από τον ασθενή (υποβοηθούμενη ανάταξη). Εκδηλώνονται με αιμορραγία, δυσφορία, κνησμό, βλέννη και επιπλέον ψηλαφητά περιπρωκτικά οζίδια.
4ου Βαθμού
Οι αιμορροΐδες βρίσκονται μονίμως σε πρόπτωση και δεν ανατάσσονται ποτέ. Επιπλέον των συμπτωμάτων που αναφέρθηκαν υπάρχει περιπρωκτικός πόνος.
Τι είναι η αιμορροϊδοπάθεια;
Αιμορροϊδοπάθεια είναι η παθολογική διάταση των αγγείων του αιμορροϊδικού πλέγματος, που χαρακτηρίζεται από ροή αίματος [«αἱμορροΐς» = «αἷμα» +«ῥόος», από το ρήμα «ῥέω»]. Η αιμορροϊδοπάθεια είναι μία από τις συχνότερες καταστάσεις στον πληθυσμό των δυτικών κοινωνιών.
Γίνεται συχνότερη με την πάροδο της ηλικίας και προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα. Ένας στους δύο ενήλικες υπολογίζεται ότι θα εμφανίσει αιμορροϊδοπάθεια σε κάποια περίοδο της ζωής του.
Από αυτές τις περιπτώσεις περίπου 10-20% θα απαιτήσει χειρουργική επέμβαση.
Αιμορροϊδοπάθεια: ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αιμορροΐδων περιλαμβάνουν:
- Ακανόνιστες συνήθειες εντέρων (δυσκοιλιότητα ή διάρροια)
- Έλλειψη σωματικής άσκησης, καθιστική ζωή, παχυσαρκία
- Διατροφικοί παράγοντες (δίαιτα φτωχή σε φυτικές ίνες)
- Αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση (βαριά χειρωνακτική εργασία, υπερτροφία του προστάτη, χρόνιος βήχας, ενδοκοιλιακή μάζα ή εγκυμοσύνη)
- Πυλαία υπέρταση
- Γενετικοί παράγοντες
- Απουσία βαλβίδων εντός των αιμορροϊδικών φλεβών
- Προχωρημένη ηλικία
Κατά την εγκυμοσύνη, η πίεση που ασκεί το έμβρυο στην κοιλιά και οι ορμονικές αλλαγές προκαλούν διόγκωση στις αιμορροΐδες. Ο τοκετός οδηγεί επίσης σε αυξημένες ενδοκοιλιακές πιέσεις. Οι έγκυες γυναίκες σπάνια χρειάζονται χειρουργικές επεμβάσεις, αφού τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μετά τον τοκετό.
Πώς γίνεται η διάγνωση της αιμορροϊδοπάθειας;
Η διάγνωση της αιμορροϊδοπάθειας τίθεται από το ιστορικό, την επισκόπηση και τη δακτυλική εξέταση. Οι αιμορροΐδες πρέπει να διακρίνονται από άλλες αιτίες αιμορραγίας από το έντερο που δεν είναι πάντοτε καλοήθεις. Αιμορραγία από το κατώτερο γαστρεντερικό σύστημα δεν προκαλείται μόνον από αιμορροΐδες, αλλά και από άλλες καλοήθεις ή κακοήθεις παθήσεις.
Τέτοιες είναι για παράδειγμα οι εξής:
- κολίτιδα
- εκκολπωμάτωση παχέος εντέρου
- πολύποδες και καρκίνος του παχέος εντέρου
Για τον παραπάνω λόγο, το αίμα από τον πρωκτό πρέπει να ερευνάται πάντοτε με ενδοσκοπική εξέταση (ορθοσκόπηση, σιγμοειδοσκόπηση ή κολοσκόπηση). Ωστόσο, το αίμα από τις αιμορροΐδες είναι ζωηρά ερυθρό, και αυτές διαγιγνώσκονται κατά κανόνα με επισκόπηση του πρωκτού και πρωκτοσκόπηση. Η ενδοσκόπηση όμως είναι σχεδόν πάντοτε απαραίτητη.
Αιμορροϊδοπάθεια: ποιες επιπλοκές μπορεί να προκαλέσουν;
Επιπλοκές εμφανίζονται στις αιμορροΐδες δευτέρου βαθμού και άνω.
- Κύρια επιπλοκή είναι η θρόμβωση και εκδηλώνεται με ισχυρό πόνο και σπασμό των σφιγκτήρων.
- Παρατεταμένη θρόμβωση μπορεί να προκαλέσει νέκρωση του δέρματος ή του βλεννογόνου, διαπύηση και σχηματισμό περιεδρικού αποστήματος και συριγγίου.
- Τέλος, η χρόνια απώλεια αίματος μπορεί να οδηγήσει στην πρόκληση σιδηροπενικής αναιμίας.
Ποια η Θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας
Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική, ελάχιστα επεμβατική ή χειρουργική.
Συντηρητική Θεραπεία
Συστήνεται πλήθος συντηρητικών μέτρων, τα οποία αποσκοπούν στην αποφυγή της δυσκοιλιότητας και ρύθμιση των κενώσεων σε καθημερινή βάση.
Αυτά περιλαμβάνουν:
- αύξηση των φυτικών ινών στη διατροφή (πράσινα λαχανικά, χόρτα, προϊόντα δημητριακών ολικής αλέσεως)
- μείωση των τροφών που μπορεί να δράσουν ερεθιστικά (καρυκεύματα, αλκοόλ, καφεΐνη)
- αύξηση πρόσληψης υγρών
- σωματική άσκηση
Προτείνονται, επίσης, η μείωση του χρόνου προσπάθειας για την αφόδευση, η αποφυγή άρσης βάρους και η απώλεια βάρους.
Για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων συνιστώνται:
- Υδρόλουτρα (πλύσιμο της περιπρωκτικής περιοχής με χλιαρό νερό για 5 έως 10 λεπτά).
- Χρήση αντιαιμορροϊδικών αλοιφών, τοπικών αντιφλεγμονωδών σκευασμάτων ή Gel ξυλοκαΐνης.
- Αποφυγή του χαρτιού τουαλέτας και αντικατάσταση του με πλύσιμο βοηθάει στην αποφυγή του ερεθισμού της περιοχής.
- Χρήση απλών αναλγητικών (παρακεταμόλη) μπορεί να βοηθήσει στην ελάττωση του πόνου, ιδιαίτερα αν ληφθεί νωρίς με την έναρξη των συμπτωμάτων.
Ελάχιστα Επεμβατική Θεραπεία
Οι Ελάχιστα Επεμβατικές Θεραπείες, δεν χρειάζονται νοσηλεία.
Σήμερα, η Αιμορροιδοπλαστική με Laser (LHD) έχει, σχεδόν, εξαλείψει τις παλαιότερες μεθόδους Ελάχιστα Επεμβατικής Θεραπείας των Αιμορροίδων, όπων την Απολίνωση των Αιμορροιδικών Όζων (RBL) και την Ενεσιοθεραπεία.
Αυτό έχει γίνει, γιατί στην Αιμορροιδοπάθεια 2ου και 3ου Βαθμού, επιτυγχάνει άριστα αποτελέσματα, με λιγότερες επιπλοκές και υποτροπές.
Χειρουργική Θεραπεία
Σε προχωρημένη Αιμορροιδοπάθεια ΙΙΙου και ΙVου βαθμού, οι τεχνικές που έχουν πλέον επικρατήσει, λόγω των καλύτερων αποτελεσμάτων τους και των λιγότερων επιπλοκών και υποτροπών είναι η απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με την βοήθεια των υπερήχων (THD /HAL-RAR) και η ριζική χειρουργική αφαίρεση των αιμορροΐδων κατά Milligan- Morgan και κατά Ferguson.
- χειρουργική αφαίρεση των αιμορροΐδων κατά Milligan- Morgan
Η ριζική χειρουργική αφαίρεση των αιμορροΐδων κατά Milligan- Morgan και κατά Ferguson, επιτυγχάνει την ίαση της αιμορροϊδοπάθειας, μέσω της χειρουργικής εκτομής των τριών, κύριων αιμορροϊδικών όζων. Tα τελευταία χρόνια, στο οπλοστάσιο της ριζικής αιμορροϊδεκτομής, έχουν προστεθεί νέες τεχνολογίες, όπως το ψαλίδι υπερήχων (RF), οι οποίες προκαλούν μικρότερο χειρουργικό τραύμα και συμβάλλουν στην ταχύτερη ανάρρωση του ασθενούς
- απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με την βοήθεια των υπερήχων (THD / HAL-RAR)
H απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με την βοήθεια των υπερήχων (THD / HAL-RAR): Η μέθοδος αποτελεί τη νεότερη θεραπεία της νόσου και εφαρμόζεται σε περιπτώσεις αιμορροΐδων βαθμού ΙΙ ή ΙΙΙ. Με την χρήση ειδικού πρωκτοσκοπικού εργαλείου επάνω στο οποίο είναι ενσωματωμένη συσκευή υπερήχου Doppler, εντοπίζονται οι αιμορροϊδικές αρτηρίες και στην συνέχεια απολινώνονται με τη βοήθεια ειδικών ραμμάτων. Με τον τρόπο αυτό διακόπτεται η κυκλοφορία του αίματος στις αιμορροΐδες οι οποίες ατροφούν και βαθμιαία συρρικνώνονται. Η μέθοδος αυτή συνδυάζει πολλά πλεονεκτήματα όπως: 1. Ανώδυνη θεραπεία. 2. Άμεση επαναφορά του ασθενούς στις καθημερινές του δραστηριότητες. 3. Δεν απαιτεί νοσηλεία. 4. Δεν γίνεται καμία τομή στο δέρμα και προφυλάσσει τον βλεννογόνο. 5. Ελάχιστες επιπλοκές. 6. Τα συμπτώματα εξαφανίζονται σ’ ένα ποσοστό 90%.